🎹 Nitesh Goswami 💻

આ ગીતને ઘણી વખત સંભાળ્યું છે.... "જાને તુ.... યા જાને ના.." 2008 માં આવેલી... મને યાદ છે... ત્યારે હું પત્ની સાથે સેવન સ્કય મા જોવા ગયેલો... એના ગીતો મને ગમતા... એટલે એના કારણે મને એ ફિલ્મ નાં ગીતો theatre માં સંભાળવા હતા... બધા ગીત બહુ મસ્ત છે..... "કભી કભી અદિતિ..." વારું ગીત વાગ્યું અને અમારી આગળ છોકરી ઓનું ગ્રુપ હતું અને એ લોકો ગીતને ગાઈ ને એન્જોય કરી રહ્યા હતા... પણ "જાને તુ મેરા ક્યાં હૈ...." કંઇક અલગ ગીત છે... આજે કીબોર્ડ પર વગાડતા લાગ્યું કે રાગ ભૈરવી છે.... જગજિત સિંહ ની ભૈરવી ન સમજાય અને આ ARR ની ભૈરવી પણ ન સમજાય એવી. Generally ભૈરવી રોમેન્ટિક ગીતો માં જોવા મળે. જ્યારે આ રાગની ઉપયોગ આવા દુઃખી, ગમગીન ગીતોમાં થાય... ત્યારે મને એ વિચારતો કરી મૂકે છે.... સંગીત અને રાગો મને નથી સમજતા.... અને આ ન સમજાય એ જ આકર્ષણ છે.... હું રાગો સોધ્યા કરું છું....! એ શોધવાની મજા છે... અને ક્યારેક ખબર પડી જાય તો મજા આવે!!!!

YouTube પર ફ્રી છે, ગઈ કાલે જોઈ. 2018 માં આવી હતી. ઓછી જાણીતી ફિલ્મ છે. બહુ સરસ છે. જિમ્મી શેરગીલ એ YAHAAN મસ્ત ભૂમિકા માં છે. રોમેન્ટિક અને ફોજી. જ્યારે આ ફિલ્મ માં એકદમ અલગ અને નેગેટિવ રોલ માં છે. UP નાં ગુંડા નાં રોલ માં! ફિલ્મ નો હીરો છે વિનીત કુમાર.... બોક્સર.. બહુ મસ્ત એક્ટિંગ છે! સરસ સ્ટોરી છે..... સરસ અને મુશ્કેલ લવ સ્ટોરી છે. છોકરી "ગુંગી" છે પણ એક પણ શબ્દ બોલ્યા વગર મસ્ત એક્ટિંગ કરી છે. ડિરેક્ટર અનુરાગ કશ્યપ છે, જેણે બહુ મસ્ત ફિલ્મ બનાવી છે! આ ફિલ્મ માં એક બહુ દુઃખદ situatuon આવે છે.... પતિને ગુંડા ઓએ માર્યું છે..... એ માંડ હોસ્પિટલમાંથી ઊભો થયો છે... ખબર પડે છે... એની પત્નીને ગુંડાઓ ઉપાડી ગયા છે.... ક્યાં લઇ ગયા છે એ ખબર નથી... હવે ગોતવું ક્યાં? પતિ, પત્નીને બહું પ્રેમ કરે છે, એટલે કંઇ પણ વિચાર્યા વગર પત્નીનો ફોટો લઈ ગામમાં નીકળી પડે છે! પત્ની ગુમ થયેલ છે એના પોસ્ટર બજાર માં લગાવે છે!  બહુ દુઃખદ situation માં ગીત અને એવા જ દર્દ ભર્યા શબ્દો.... સંગીત કારે આ બધી વસ્તુ ધ્યાન માં રાખી... "રાગ પુરિયા ધનાશ્રિ" પર આધારિત બહુ મસ્ત ગીત બનાવ્યું છે.... આ ગીત વાગતું...

 "થનગાટ" આપણી ભાષાનો કેટલો "જોશીલો" શબ્દ છે! જ્યારે વાતાવરણ મસ્ત હોય ત્યારે એને મન થાય તો મોર પોતાના રંગ બે રંગી પીંછા ને ફેલાવી કળા કરે! બસ આ મોર ની વિશેષતા...! જે કોઈ બીજા પક્ષી પાસે નથી. "રાષ્ટ્રીય" પક્ષીનું સન્માન એમને એમ નથી મળ્યું! ગઈ કાલના પ્રવાસ માં જો સૌથી વધારે મજા આવી હોય, તો એ "થનગનાટ" ની. બસમાં નાચવાની.... એ લોકોને સંગાથ, એ ડાંસ ગીતો અને.... નાચો... નાચો...નાચો... રોજ બ રોજ તો મન ઓફિસ કામ અને બીજી દુનિયાદારી માં રોકાયેલું હોય છે.... પણ અમુક વર્ષે અચાનક આવા પ્રવાસનું આયોજન થાય, ત્યારે આ સુષુપ્ત પડેલું મન... અચાનક "મોર" બની જાય છે.... ચહેરા પર.... રંગ ખીલી ઉઠે છે! અને આખો શરીર જાણે કોઈ દૈવી ઊર્જાથી ભરાઈ ગયું હોય... પછી શરૂ થાય છે.... "થનગનાટ".... મારા સમયમાં પ્રાથમિક શાળામાં ત્યારે આજના સમય જેમ કોઈ annual day function ન થતા.... એટલે stage પર જતા... બોલતા.... કે જાહેર નાચતા... જુની પેઢી ને બહુ ફાવે નહિ... પણ પ્રયત્ન કરવો જોઇએ..... જેટલું થાય એનાથી થોડું વધારે..... થોડી હિંમત કરીને કૂદી પડવાનું.... મન ને થોડું છૂટી મૂ...

2017 માં મે પ્રથમ વખત ઓશો, મહેસાણા આશ્રમ માં meditation કેમ્પ કર્યું.... 3 દિવસનું.. જેમાં અલગ અલગ ધ્યાન કરવા નાં હોય અને હોય "ડાંસ" આર્ટ ઓફ લિવિંગ નાં કોર્સે માં પણ ડાંસ હોય છે.... પણ એમાં bollywood music માં  limitation હોય છે.... જ્યારે ઓશો માં થોડી વધારે છૂટ છાત હોય છે.... આવા ડાંસ માં એકલા જુમવાનું હોય, ડોલવા નું હોય.... પોતાની જગ્યા પર ઊભા ઊભા! પણ જો જોરદાર ગીત વાગે... તો પછી મન મોર બની જાય... અને પછી થાય "થનગાટ" પછી આજુબાજુ વાળા ને થોડા દૂર હટવું પડે.... !  ઓશો ટીચર મસ્ત હતા... જોરદાર નચાવતા.... ધ્યાન અને અમુક વિધિ કર્યા પછી અંદર બહુ જોશ હતો.... અને મોટા હોલ લગભગ 100+ લોકો નાચી રહ્યા હતા અને ગીત વાગ્યું... ARR નો... stereo સાઉન્ડ માં.... "મેં પ્રેમ કા પ્યાલા પી આયા.... " ઓહો શું મજા આવિતી નાચવાની....! ખતરનાક "થનગાટ" હતું!! ગઈ કાલે, બસમાં, એ ડાંસ યાદ આવી ગયું! મજા આવી!!

 

વાત માં દમ છે. "સામાન્ય" હોવામાં શું ખામી કે ખરાબી છે? કંઈ નહિ! જો બાળકને નાનપણ થી જ કંઇક સ્પેશિયલ બનવાની દોડ માં લગાવી દઈએ... તો? બધા બાળકો ભણવામાં genius કે હોશિયાર નથી હોતા...  એ લોકોને સામાન્ય માર્કસ જ આવે છે.... અને ઘણાં ફેલ પણ થાય છે.... જો એ લોકો પાસેથી સ્પેશિયલ બનવાની અપેક્ષા રાખવામાં આવે અને એ અપેક્ષા પૂરી ન થાય તો સમાજ માં તેઓ પોતાને ઉપેક્ષિત મને છે..... અને એ લોકો પછી "ખરાબ" રસ્તે... બીજા extreme રસ્તે ચાલે છે.... જે  અનુચિત છે..... સામાન્ય રહેવામાં શું વાંધો છે? કંઈ નહિ.... આ સ્પેશિયલ બનવાની જીદ અને ચાહ મૂકવી જોઈએ!

So, why am I creating such hapiness and celebration theme based graphic with our office logo? First, I like to play with colours and character with smile! Second, now-a-days we see and read lots of negativity in newspapers, Twitter, WhatsApp grp. We see lots of post about Politics BJP, AAP, Congress their fighting, corruption, and their selfish agendas and add. We see communal hatred, violence etc. We see financial frauds, we see accident and deaths....  This is just disturbing! I love to work with Happiness and Celebration theme... its make me happy!   What you see is, what you feel! So, See Happiness and Celebration and feel it! 

 

શેરીના કૂતરાની માનસિકતા કેવી હોય..... એક શેરીનો કૂતરો, એ શેરીને પોતાનો ઇલાકો માને, એ શેરીમાં અલગ અલગ જગ્યા એ "પેશાબ" કરીને માર્કિંગ કરી લે.... એમાં બીજાને આવવાની મનાઈ. બીજો કોઈ કૂતરો એ બાજુ આવે તો એ શેરીના કુતરા એને ભગાડે, ભસે... મારામારી કરે.... આખો દિવસ આ હાલ્યા કરે.... બસ આ એની જિંદગી.. એ હિંસા...બીજો કૂતરો દુશ્મન, આ મારું, આ તારું, હું તને મારી વસ્તુ નહિ દઉં, મારા ઇલાકામાં આવવા નહિ દઉં. એમાં ક્યાંય હળી મળીને રહેવાનું, વહેંચીને ખાવાનું એ વાત ન હોય. સમજી શકાય છે.... આખરે એ કુતરા છે, પ્રાણી છે. એ લોકોમાં મનુષ્ય જેવી સમજ શક્તિ ન હોય.... પણ અમુક લોકોની માનસિકતા આવી જ હોય છે, તમે નોંધ કરી હશે. ઓફિસમાં આ "કલ્ચર" વધારે જોવા મળે. આ "મારું" કામ, આ "તારું" કામ. આ "મારો" ડિપાર્ટમેન્ટ, આ "તારો" ડિપાર્ટમેન્ટ. જો કોઈ નવો કર્મચારી આવે તો જલદી શીખવાડે પણ નહિ. જવાબ બરોબર ન આપે. એક અશુરક્ષા ની ભાવના, એક બીક, નવો વ્યક્તિ "મારી" ખુરશી, જગ્યા લઇ લેશે તો? અમુક જગ્યા એ એક ડિપાર્ટમેન્ટ માં એક જ વ્યક્તિ હોય... all in one, બધું પોતે જ કરે....

એક વખત હું ઓશો ને સાંભળતો હતો.... એમાં ગુરુ નાનક ની વાત આવી! ગુરુ નાનક પહેલાં એક સામાન્ય વ્યક્તિ હતા. અનાજ અને રસકસ ની દુકાન પર કામ કરતા... વજન કરીને લોકો ને અનાજ આપે.... એક વખત આજ રીતે વજન કરીને ગણતા ગણતા ગ્રાહક ને અનાજ આપતા હતા... એક, દો, તીન,... ગ્યારહ, બારહ, "તેરા". બસ... એક જ ક્ષણ માં જીવન બદલાઈ ગયું.... એ ગણત્રી માં "13" થી આગળ ન વધી શક્યા.... એમને કંઇક થયું... "સબ કુછ તેરા" .. એના પછી એ ગ્રાહક પાસેથી પૈસા ન લઈ શક્યા એને બધાને મફત માં આપવાનું શરૂ કર્યું.... સ્વાભાવિક છે કે, દુકાન નાં માલિકે એમને નોકરીમાંથી કાઢી નાખ્યાં... પણ એ ન બદલાયા.... એમની એક જ ધૂન.... "સબ કુછ તેરા (13)" એમનો "એક ઓમકાર" નો ચિન્હ પણ "13" નંબર જેવું લાગે... શ્રી શ્રી નો જન્મ દિવસ 13 મે નાં આવે છે.... એનો જીવન મંત્ર પણ "સેવા" નો છે... એ કહે.... 13-May ને તેરા મેં, મૈં તેરા! આવી લોક સેવાં પાછળ સરસ વાર્તા અને સંયોગ હોય છે.....! આવતી 8 તારીખે ગુરુ નાનક જયંતિ છે! એટલે આ લખ્યું... "એક ઓંકાર, સતનામ... " વારું ગીત, ભજન પણ સરસ છે! બસ... આમ ...